Van een te lage bloeddruk tot een dwarslaesie

Je herkent het vast: te snel opstaan waardoor je zwarte vlekken voor je ogen krijgt. Een verschijnsel dat meneer Meijer (82) negen jaar geleden ook geregeld had. Ook wanneer hij in de tuin aan het werk was. Een te lage bloeddruk was de oorzaak. Op een avond besloot meneer Meijer op tijd naar bed te gaan. ‘s Nachts wordt hij wakker met buikklachten. Meneer Meijer besluit om op het toilet te gaan zitten. Wanneer hij op wil staan wordt het wederom zwart voor zijn ogen. Hij valt. Precies met zijn nek op de deurklink. Een hoge dwarslaesie is het gevolg. 

Meneer Meijer is geboren en getogen in Berlikum. Een echte ondernemer in hart en nieren. Ooit begonnen met een installatiebedrijf in Berlikum. Een bedrijf dat hij had overgenomen van zijn vader. Meijer kocht vervolgens een zaak (Expertgroup Meijer) in St. Annaparochie en opende later ook een filiaal in Berlikum, Franeker en Bolsward.  Meijer: ‘Ik was altijd al gek van techniek en mag graag met mensen omgaan. Verkopen of advies geven vond ik geweldig. Goede service is het allerbelangrijkste. Samen met mijn vrouw heb ik dertig jaar deze Expert-filialen gerund.’ Een echt familiebedrijf, want ook zijn zoon en schoondochter kwamen bij de zaak in. 

Het krijgen van zijn hoge dwarslaesie was voor meneer Meijer een schok. ‘Ik was altijd aan het ondernemen. Zelfstandig, zittend in verschillende bestuursfuncties en vaak samen met mijn vrouw op pad. Gelukkig zaten mijn zoon en zijn vrouw al in het bedrijf waardoor de zaken goed overdragen konden worden. Op de dag van het ongeluk werd meneer Meijer gevonden door zijn vrouw. De huisarts kwam en de ambulance werd gebeld. Pas na een half uur buiten bewustzijn te zijn geweest kwam meneer Meijer bij. In het UMCG volgende een operatie. De diagnose hoge dwarslaesie was een grote klap. Zowel voor meneer Meijer als zijn vrouw. ‘Het was erg zwaar. Je moet er mentaal ook weer bovenop komen. Maar we doen ons best. Omdenken is erg belangrijk om niet in een neerwaartse spiraal te komen. Ik ben er nog. Het had ook heel anders kunnen aflopen.’ 

Samenwonen met zijn vrouw was voor meneer Meijer geen optie meer. Een appartement in de Beukelaar was het gevolg. Meneer Meijer: ‘Hier heb ik veel middelen waardoor ik nog veel zelf kan doen. Een knop bijvoorbeeld om de deur open te doen en er is genoeg ruimte om met mijn elektrische rolstoel rond te rijden. Binnenkort krijg ik een nieuwe elektrische rolstoel, met onder andere een betere accu en één waarbij ik mijn benen omhoog en omlaag kan doen. Dat is beter voor mijn gezondheid. Daarnaast kan ik dan weer naar mijn vrouw in Berlikum toerijden. Hier in de buurt is ook van alles te doen waar ik naartoe kan. Zo rijd ik makkelijk even naar de supermarkt. Veel mensen willen je ook helpen.’ 

Meneer Meijer zit nu in de Beukelaar zijn plek. Maar het was wel een schok dat hij en zijn vrouw niet meer samen konden wonen. Meneer Meijer: ‘Mijn vrouw heeft geen indicatie dus die mag hier niet wonen. Het is jammer dat we niet bij elkaar kunnen zijn. Vroeger sliep ze hier ook geregeld. Ons gezamenlijke huis is enige tijd geleden verkocht. Nadat mijn vrouw terug kwam aan een bezoek aan mij, bleek er te zijn ingebroken. Alles lag overhoop. Van trouwboekjes die weg waren tot de postzegelverzameling. Dat is voor ons een grote dreun geweest.’ Mevrouw Meijer woont nu in een appartement op een fijne plek.

Naast zijn diagnose voelt meneer Meijer zich verder goed. Doordat hij weinig in beweging is heeft hij wel wat lichamelijke klachten. De nieuwe elektrische rolstoel gaat daar hopelijk bij helpen. Met zijn gebit gaat het de laatste tijd ook goed. Meneer Meijer: ‘Een bezoek aan de tandarts stond vroeger bij mijn ouders altijd al hoog op het lijstje. Ik ga dan ook altijd trouw. Nadat ik wat tandproblemen bleek te hebben die mijn tandarts niet aandurfde belandde ik bij het Centrum Bijzondere Tandheelkunde in het MCL.’

Met de WMO-taxi gaat nu meneer Meijer geregeld naar de tandarts Reitsema. Een tandarts waar hij het goed mee kan vinden. Zijn gebit is ook nog steeds in goede conditie. Meneer Meijer: ‘Eerst was er sprake dat mijn hele gebit eruit moest. Gelukkig kon tandarts Reitsema dit voorkomen door twee tanden te verwijderen en daarvoor twee kunsttanden terug te plaatsen. Deze klik ik er zo in. Daardoor behoud ik de kwaliteit van mijn gebit wat uiteindelijk bijdraagt aan mijn gehele gezondheid.’ Daarnaast kan meneer Meijer zich in zijn elektrische rolstoel helemaal zelf redden bij de tandarts. Zijn elektrische rolstoel is zo ingeparkeerd en tandarts Reitsema kan aan de slag. Er hoeft geen tillift of een ander hulpmiddel aan te pas te komen. De WMO-taxi komt meneer Meijer vervolgens weer ophalen. Meneer Meijer: ‘Ik ben erg blij dat ik op deze manier geholpen kan worden bij de tandarts. Een gezond gebit zorgt ervoor dat ik, ondanks mijn diagnose, nog van veel dingen kan genieten. En daarvoor ben ik erg dankbaar!’